วันเสาร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

เพื่อเพื่อน เต็มร้อยไห้ป่ะละ?

เฝ้าเดี่ยวประจำวันที่ 6/11/09
ยอห์น. 15:1-27
(ยน. 15:5)
เราเป็นเถาองุ่น ท่านทั้งหลายเป็นกิ่ง ผู้ที่เข้าสนิทอยู่ในเราและเราเข้าสนิทอยู่ในเขา ผู้นั้นจะเกิดผลมาก เพราะถ้าแยกจากเราแล้วท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย

(ยน. 15:9)
พระบิดาทรงรักเราฉันใด เราก็รักท่านทั้งหลายฉันนั้น จงยึดมั่นอยู่ในความรักของเรา

(ยน. 15:18-19)
ถ้าโลกนี้เกลียดชังท่านทั้งหลาย ท่านทั้งหลายก็รู้ว่าโลกได้เกลียดชังเราก่อน ถ้าท่านทั้งหลายเป็นของโลก โลกก็จะรักท่านซึ่งเป็นของโลก แต่เพราะท่านไม่ใช่ของโลก แต่เราได้เลือกท่านออกจากโลก เหตุฉะนั้นโลกจึงเกลียดชังท่าน

(ยน. 15:12-13)
นี่แหละเป็นบัญญัติของเรา คือให้ท่านทั้งหลายรักซึ่งกันและกัน เหมือนดังที่เราได้รักท่าน ไม่มีผู้ใดมีความรักที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ คือการที่ผู้หนึ่งผู้ใดจะสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหายของตน


Highlight ประจำวัน คือ อันสุดท้ายเนี่ยแหละ
....
การที่ผู้หนึ่งผู้ใดเสียสละชีวิตเพื่อมิตรสหายได้
สำหรับหยี แค่เรื่องง่ายๆบางทียังไม่ยอมเลย แล้วจะอะไรกับชีวิต...
รู้สึกโดนมากๆเลย เอาจริงๆคือ เพื่อนกันมันก็ต้องยอมกันบ้างใช่ไหม?
คำตอบคือ ใช่...

แต่ที่หยีรู้สึกแย่มากคือ... ทำไมเรายอมอยู่ฝ่ายเดียว เสียสละอยู่ฝ่ายเดียว กับคนเพียงคนเดียว
โอเค หยีจะพยายามยึดพระเยซูเป็นแบบอย่าง
พระองค์ยังรักยูดาสอิสคาริโอทที่ขายพระองค์เลย
นี่มันเพื่อนเรานะ อย่างน้อยก็ไม่ขายเราให้ไปตายซะหน่อย
เสียสละ และรักมันบ้าง ก็คงไม่ลำบากอะไรเท่าไหร่
ใจกว้างๆไว้ รักกันไว้จะได้สบายใจ :):)

จะว่าไป Copy ของโฆษณาแอลกอฮอล์ก็เข้าท่านะ
"ให้เพื่อนเต็มร้อย มิตรภาพไม่มีวันหมด"
ทำได้ไม่ได้อีกเรื่องหนึ่ง 5555

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น