วันพุธที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2553

ค่าเวลา-ฆ่าเวลา

Monday, March 22, 2010 at 12:18am

คำเทศนาของพี่วิืทยาวันนี้
ประเด็นหลักใหญ่ๆคือการใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด(ที่เราไม่มีรู้ว่าไอ้จำกัดนี่ มีมากเท่าไหร่) ให้เป็นประโยชน์
น่าจะมีแค่นี้ ถ้าจับคั้นเอาแค่เนื้อๆ ขอบคุณพระเจ้าที่เรื่องราวของพี่่วิท ไม่เคยทำให้เด็กๆในห้องเบื่อการฟังเทศนาเลย

แต่สำหรับหยี หยีชอบประเด็นเล็กๆในคำเทศนาของพี่วิทย์วันนี้มากคือ
"หลายๆึครั้ง เราคิดว่า เราดูแลตัวเองได้
พระเจ้าไม่จำเป็นต้องมาดูแลเรา
แต่ในที่สุดแล้ว เราก็จะพบว่าเราคิดผิดในหลายๆเรื่อง"
และพี่วิทย์บอกอีกว่า พี่วิทย์ก็เคยเป็น โดยเฉพาะเรื่องความรัก :)

แล้วหยีก็เป็นพวกประเด็นอ่อนไหวเืรื่องความรักซะด้วยสิ หุหุ :P~

แต่ก็นั่นแหละ มันก็ทำให้หยีได้กลับมาฉุกคิดว่า
หลายๆครั้ง เราคิดว่าเราได้ เราพยายามลืมบาดแผลไป
เพราะเราคิดว่า "เราดูแลแผลของตัวเองได้
เราจัดการตัวเองได้แหละ"

แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว พระเจ้าได้สอนให้หยีรู้ว่า
หยีไม่มีทางจะจัดการดูแลตัวเองได้เลย
ไม่มีทางแม้กระทั่งทำให้แผลตัวเองหายสนิท

พระเจ้า จึงเป็นทางออกเดียว ที่ช่วยหยีได้

ขอบคุณพระเจ้าอีกครั้ง ที่หยีได้ตัดสินใจรับพระองค์เข้ามาในชีวิต
และพระเจ้าได้ค่อยๆเยียวยาแผลในใจหยีนี่
แปลกใจไหม? ที่โน้ตก่อนหน้านี้ ยังคราำครวญใกล้ตาย
แต่วันนี้ หยีเปลี่ยนใหม่ อธิษฐานฝากทุึกสิ่งไว้กับพระองค์
ทุกๆเรื่อง และยกให้เรื่องของพระเจ้าเป็นที่หนึ่ง

และทุกอย่างมันดีขึ้นเรื่อย
จนวันนี้ หยีรู้สึก"ชื่นชมยินดี" เป็นครั้งแรกในรอบสัปดาห์ :)~
อิ่มเอมใจ ตื่นเช้ามาได้
และไม่ปฏิเสธว่า ยังฝันถึงแผลเดิมอยู่...
แต่ณ วันนี้ ณ ตอนนี้ มันไม่เจ็บเท่าไหร่แล้ว เพราะหยีฝากไว้ที่พระเจ้าแล้ว

[[ ทำไม เราถึงเรียกว่า "ชื่นชมยินดี" ไม่ใช่ "ความสุข"
มันมีความต่างกันอยู่นิดหน่อย จำรายละเอียดไม่ได้เป๊ะๆแต่ประมาณว่า
คำว่า 'Happy' มันเกิดจาก 'Happening' นั่นหมายความว่า
ความสุขเกิดขึ้น เพราะ อะไรๆ มันก็บังเอิญดีไปหมด

แต่คำว่า 'Joy' หรือ ชื่นชมยินดีมันไม่ใช่
เหมือนเป็นอะไรที่เสถียรมากกว่า ไม่มีเรื่องบังเอิญในเรื่องของคำว่า ชื่นชมยินดี :))~
(จากหนังสือ ริค วอรร์เร็น ซึ่งจำรายละเอียดไม่ได้ ขอไปอ่านอีกทีก่อนนะ)]]

คำอธิษฐานครั้งต่อไป หยีสัญญากับตัวเองว่า หยีจะไม่ทำให้จิตใจตัวเองเจ็บอีก...
หยีขอร้องให้พระเจ้าช่วย และหยีเชื่อมั่นว่า ด้วยอำนาจของพระเจ้า
พระเจ้าจะทำให้หยีหายได้ และมีชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อยๆ

ทำไมไม่รู้ แต่ค่อนข้างเชื่อว่า คราวนี้จะหายดี โดยอำนาจความรักของพระเจ้า
และคราวนี้ จะทำสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเองสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี
หลังจากพยายามทำตามสัญญา "ด้วยตัวเอง" มาหลายครั้งหลายหน
แต่ทำไม่เคยสำเร็จซักกะที (ตึ่งโป๊ะะะะะ.......!!!!)

เพราะหยีเลือกพระเจ้าเป็นที่หนึ่งของชีวิต
และพระเจ้าจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุด ส่งกลับมาให้ชีวิตหยีเช่นกัน :)

ขอบคุณพระเจ้า ที่ทำให้เรารู้จักความ "ชื่นชมยินดี"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น