กลางคืน กับสงครามกลางเมือง
กลางคืน...
เคยพูดถึงเรื่องนี้ไปหลายๆครั้งแล้ว แต่ไม่เคยพูดถึงในแง่นี้
เมื่อพูดถึงกลางคืนทีไร หยีไม่เคยชอบบรรยากาศตอนกลางคืน
ถ้าเป็นเวลาที่ต้องทำงาน... มันเป็นเวลาที่หัวแล่นที่ืสุด
แต่สำหรับจิตใจแล้ว... นี้เป็นเวลาที่อ่อนแอที่สุดเช่นกัน
่สำหรับวันนี้... เวลากลางคืน นอกจากจะทำร้ายจิตใจแล้ว...
เวลากลางคืนในช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมานี้
เวลาที่กรุงเทพฯ ไม่ได้เป็นสวรรค์แห่งแฟชั่น
ไม่ใช่สวรรค์แห่งการช้อปปิ้งอีกต่อไป
เวลากลางคืนได้พรากชีวิต และค่อยๆทำลายความเป็นมนุษย์ของเรามากขึ้นเรื่อยๆ
กลางคืน... เหมือนเป็นเวลาเริื่มปฏิบัติการคร่าชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นพลทหาร หรือ พลเรือนที่ต้องโดนพรากชีวิตไป....
กลางคืนทำให้หัวสมองแล่น แต่ปลุกสันดานดิบของมนุษย์ขึ้นมา
ทุกครั้งที่ถึงเวลากลางคืน เราได้แต่ภาวนา อย่าให้มีใครตายไปมากกว่านี้
กลางคืน... เมื่อมีเสียงระเบิด ควันไฟ และความตายที่ตามมา
ความตายที่คร่าชีวิตคน แต่ที่น่ากลัวยิ่งกว่า
คือ สิ่งที่มารพยายามพรากความเห็นอกเห็นใจไปจากมนุษย์อย่างเรา
เวลาที่มีฝ่ายตรงข้ามตาย.... อีกฝ่ายกลับทับถม
เวลาที่อีกฝ่ายโดนยิง... อีกฝ่ายก็ภาวนาให้เค้าตาย....
เวลาที่อีกฝ่ายบาดเจ็บ... อีกฝ่ายบอกว่าไม่ได้ทำ
ทำไมรู้สึกว่า ในหลายๆคืนที่ผ่านมา....
สงครามกลางเมือง กลับ พรากความเป็นมนุษย์
พรากจิตใจที่รักเพื่อนมนุษย์ของเราไป....
ทำไมหลายๆคืนที่ผ่านมา... ถึงต้องเกิดการสูญเสียกันขนาดนี้?
ในขณะที่กลางวัน กลับเงียบสงบ....
ทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมด....
กลางคืนที่เคยเหงา กลับไม่เหงา แต่เต็มไปด้วยความประสงค์ร้ืาย และความรู้สึุกด้านลบ
....
....
มันทำให้กลางคืนไม่เหงาอย่างที่เคย แต่กลับไม่ชอบมากกว่าเคย....
ค่อยๆกัดกินหัวใจ และกร่อนมโนธรรมของคนไป
ผ่านทุกข่าวที่ออกมา ทุกสื่อที่สื่อสาร....
และทุกความรู้สึุกทั้งดีร้ายปะปนกันไป
ทำให้ไม่ชอบ....กลางคืนมากกว่าเดิม
ในสังคมอินเตอร์เน็ต... เราจะเห็นความคิดเห็นที่ขัดแย้ง
สุดท้ายบางครั้งนำไปสู่การสิ้นสุดความสัมพันธ์
เพียงความคิดเห็นที่ขัดแย้ง? ทำไมถึงต้องทำลายสายสัมพันธ์
สิ่งที่คุณคิด คุณเห็น ไม่รู้สิ หยีอาจจะโง่ก็ได้
แต่สุดท้ายแล้ว ความคิด มันก็บังคับไม่ได้
การจบความสัมพันธ์กันโดยให้เหตุผลว่า "ความคิดไม่ตรงกัน ไม่เห็นด้วย"
หรือ นั่น มันก็เป็นแค่ "ทิฐิ"
ในสังคมปัจจุบัน... ในชีวิตจริงที่เราเห็น...
ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ตาม... ก็มีความคิดเห็นเรื่องนี้
บ้างไม่เห็นด้วย บ้างเห็นด้วย กับใครบ้าง อันนี้ไม่รู้?
บ้างก่นด่า บ้างถอดใจ... บ้างเป็นกลาง....
แต่ก็ยังเห็นหลายครั้ง ที่ความคิดต่งเรื่องนี้ ก็ยังนำไปสู่การทะเลาะกัน
นำไปสู่ความแตกแยก....
ไอ้คำที่ว่า "แตกต่าง แต่ไม่แตกแยก"
มันก็เป็นแค่คำในอุดมคติ หรือ อึดมคติ ....
ซึ่งตอนนี้ เห็นหลายๆคนใช้.... แต่ก็ยังทำไม่ได้
เรารู้ว่าหลายๆคนอาจจะคิดว่าเราสร้างภาพ 555 อย่าเชื่อหยีมาก
หยีอาจจะสร้างภาพก็ได้
โน้ตนี้อาจจะเป็นโน้ตเวิ้นเว้อ...
แต่หยีไม่ชอบความขัดแย้ง... ไม่ชอบการที่คนไม่เห็นใจกัน...
ไม่ว่ายังไงก็ตาม...
สุดท้ายแล้ว
"เราก็ยังมีสิ่งที่เหมือนกัน มากกว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกันอยู่ดี"
สุดท้าย...
จุดเริ่มต้้นของเรา ก็มาจากที่เดียวกันอยู่ดี
เราไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า
พระเจ้าปั้นผู้ชายจากดิน และสร้างผู้หญิงจากซี่โครงของผู้ชาย
และทั้งชายและหญิง ล้วนเป็นพระฉายาของพระเจ้า
ไมู่่รู้ิสิ... ลองคิืดดูว่าถ้าเป็นพ่อแม่ แล้วมีลูกแฝด...
แล้วลูกทะเลาะกัน แค่ด่ากันไป ด่ากันมา....
คนเป็นพ่อ เป็นแม่ จะเสียใจแค่ไหน?
ไม่รู้เหมือนกันว่า ที่ยกมาเกี่ยวกันหรือเปล่า?
แต่ก็นั่นแหละ Just ความคิดของหยี
ใครจะว่าผิด เขาก็ไม่ผิด ใครจะเห็นด้วย เขาก็ไม่ผิด
และหยีก็ว่าอะไร หรืออะไรใครไม่ได้....
สิ่งที่หยีทำได้ คือ ได้แต่มอง และอธิษฐานเผื่อเรื่องนี้
อย่างน้อย... ก็ไม่อยากให้มีคนตาย และคนบาดเจ็บมากไปกว่านี้....
ไม่อยากให้คนที่ไม่รู้เรื่อง
คนที่มาชุมนุม ไม่ว่าจะจ้างมา มาเอง หรือว่า มากับเพื่อน หรือ อะไรก็ตาม
รวมไปถึงทหารและผู้เกี่ยวข้องทุกคน
บาดเจ็บ และตาย.....
อยากให้เรื่องนี้พอสักที... ยังหวังใจว่าจะได้เห็นการฟื้นฟูในจิตใจของคนไทย
ยังหวังใจว่า อยากเห็นชาติไทยที่สงบเหมือนเดิม....
อยากเห็นไทยแลยด์แดนสมายล์....
ไม่อยากเห็นไทยแลนด์ แดนติมอร์...
ยังหวังใจว่า... มารยังไม่ได้ยึดประเทศไทยได้
(ไม่ได้หมายถึงเสื้อแดง หรือ รัฐบาล ทั้งนั้น)
ยังเชื่อว่า การถอนตัวของมาร ยังจะเกิดขึ้นโดยพระหัตถ์ของพระเจ้า
อธิษฐานในพระนามพระเยซูคริสตเจ้า อาเมน...
เคยพูดถึงเรื่องนี้ไปหลายๆครั้งแล้ว แต่ไม่เคยพูดถึงในแง่นี้
เมื่อพูดถึงกลางคืนทีไร หยีไม่เคยชอบบรรยากาศตอนกลางคืน
ถ้าเป็นเวลาที่ต้องทำงาน... มันเป็นเวลาที่หัวแล่นที่ืสุด
แต่สำหรับจิตใจแล้ว... นี้เป็นเวลาที่อ่อนแอที่สุดเช่นกัน
่สำหรับวันนี้... เวลากลางคืน นอกจากจะทำร้ายจิตใจแล้ว...
เวลากลางคืนในช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมานี้
เวลาที่กรุงเทพฯ ไม่ได้เป็นสวรรค์แห่งแฟชั่น
ไม่ใช่สวรรค์แห่งการช้อปปิ้งอีกต่อไป
เวลากลางคืนได้พรากชีวิต และค่อยๆทำลายความเป็นมนุษย์ของเรามากขึ้นเรื่อยๆ
กลางคืน... เหมือนเป็นเวลาเริื่มปฏิบัติการคร่าชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นพลทหาร หรือ พลเรือนที่ต้องโดนพรากชีวิตไป....
กลางคืนทำให้หัวสมองแล่น แต่ปลุกสันดานดิบของมนุษย์ขึ้นมา
ทุกครั้งที่ถึงเวลากลางคืน เราได้แต่ภาวนา อย่าให้มีใครตายไปมากกว่านี้
กลางคืน... เมื่อมีเสียงระเบิด ควันไฟ และความตายที่ตามมา
ความตายที่คร่าชีวิตคน แต่ที่น่ากลัวยิ่งกว่า
คือ สิ่งที่มารพยายามพรากความเห็นอกเห็นใจไปจากมนุษย์อย่างเรา
เวลาที่มีฝ่ายตรงข้ามตาย.... อีกฝ่ายกลับทับถม
เวลาที่อีกฝ่ายโดนยิง... อีกฝ่ายก็ภาวนาให้เค้าตาย....
เวลาที่อีกฝ่ายบาดเจ็บ... อีกฝ่ายบอกว่าไม่ได้ทำ
ทำไมรู้สึกว่า ในหลายๆคืนที่ผ่านมา....
สงครามกลางเมือง กลับ พรากความเป็นมนุษย์
พรากจิตใจที่รักเพื่อนมนุษย์ของเราไป....
ทำไมหลายๆคืนที่ผ่านมา... ถึงต้องเกิดการสูญเสียกันขนาดนี้?
ในขณะที่กลางวัน กลับเงียบสงบ....
ทุกอย่างมันกลับตาลปัตรไปหมด....
กลางคืนที่เคยเหงา กลับไม่เหงา แต่เต็มไปด้วยความประสงค์ร้ืาย และความรู้สึุกด้านลบ
....
....
มันทำให้กลางคืนไม่เหงาอย่างที่เคย แต่กลับไม่ชอบมากกว่าเคย....
ค่อยๆกัดกินหัวใจ และกร่อนมโนธรรมของคนไป
ผ่านทุกข่าวที่ออกมา ทุกสื่อที่สื่อสาร....
และทุกความรู้สึุกทั้งดีร้ายปะปนกันไป
ทำให้ไม่ชอบ....กลางคืนมากกว่าเดิม
ในสังคมอินเตอร์เน็ต... เราจะเห็นความคิดเห็นที่ขัดแย้ง
สุดท้ายบางครั้งนำไปสู่การสิ้นสุดความสัมพันธ์
เพียงความคิดเห็นที่ขัดแย้ง? ทำไมถึงต้องทำลายสายสัมพันธ์
สิ่งที่คุณคิด คุณเห็น ไม่รู้สิ หยีอาจจะโง่ก็ได้
แต่สุดท้ายแล้ว ความคิด มันก็บังคับไม่ได้
การจบความสัมพันธ์กันโดยให้เหตุผลว่า "ความคิดไม่ตรงกัน ไม่เห็นด้วย"
หรือ นั่น มันก็เป็นแค่ "ทิฐิ"
ในสังคมปัจจุบัน... ในชีวิตจริงที่เราเห็น...
ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ตาม... ก็มีความคิดเห็นเรื่องนี้
บ้างไม่เห็นด้วย บ้างเห็นด้วย กับใครบ้าง อันนี้ไม่รู้?
บ้างก่นด่า บ้างถอดใจ... บ้างเป็นกลาง....
แต่ก็ยังเห็นหลายครั้ง ที่ความคิดต่งเรื่องนี้ ก็ยังนำไปสู่การทะเลาะกัน
นำไปสู่ความแตกแยก....
ไอ้คำที่ว่า "แตกต่าง แต่ไม่แตกแยก"
มันก็เป็นแค่คำในอุดมคติ หรือ อึดมคติ ....
ซึ่งตอนนี้ เห็นหลายๆคนใช้.... แต่ก็ยังทำไม่ได้
เรารู้ว่าหลายๆคนอาจจะคิดว่าเราสร้างภาพ 555 อย่าเชื่อหยีมาก
หยีอาจจะสร้างภาพก็ได้
โน้ตนี้อาจจะเป็นโน้ตเวิ้นเว้อ...
แต่หยีไม่ชอบความขัดแย้ง... ไม่ชอบการที่คนไม่เห็นใจกัน...
ไม่ว่ายังไงก็ตาม...
สุดท้ายแล้ว
"เราก็ยังมีสิ่งที่เหมือนกัน มากกว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกันอยู่ดี"
สุดท้าย...
จุดเริ่มต้้นของเรา ก็มาจากที่เดียวกันอยู่ดี
เราไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า
พระเจ้าปั้นผู้ชายจากดิน และสร้างผู้หญิงจากซี่โครงของผู้ชาย
และทั้งชายและหญิง ล้วนเป็นพระฉายาของพระเจ้า
ไมู่่รู้ิสิ... ลองคิืดดูว่าถ้าเป็นพ่อแม่ แล้วมีลูกแฝด...
แล้วลูกทะเลาะกัน แค่ด่ากันไป ด่ากันมา....
คนเป็นพ่อ เป็นแม่ จะเสียใจแค่ไหน?
ไม่รู้เหมือนกันว่า ที่ยกมาเกี่ยวกันหรือเปล่า?
แต่ก็นั่นแหละ Just ความคิดของหยี
ใครจะว่าผิด เขาก็ไม่ผิด ใครจะเห็นด้วย เขาก็ไม่ผิด
และหยีก็ว่าอะไร หรืออะไรใครไม่ได้....
สิ่งที่หยีทำได้ คือ ได้แต่มอง และอธิษฐานเผื่อเรื่องนี้
อย่างน้อย... ก็ไม่อยากให้มีคนตาย และคนบาดเจ็บมากไปกว่านี้....
ไม่อยากให้คนที่ไม่รู้เรื่อง
คนที่มาชุมนุม ไม่ว่าจะจ้างมา มาเอง หรือว่า มากับเพื่อน หรือ อะไรก็ตาม
รวมไปถึงทหารและผู้เกี่ยวข้องทุกคน
บาดเจ็บ และตาย.....
อยากให้เรื่องนี้พอสักที... ยังหวังใจว่าจะได้เห็นการฟื้นฟูในจิตใจของคนไทย
ยังหวังใจว่า อยากเห็นชาติไทยที่สงบเหมือนเดิม....
อยากเห็นไทยแลยด์แดนสมายล์....
ไม่อยากเห็นไทยแลนด์ แดนติมอร์...
ยังหวังใจว่า... มารยังไม่ได้ยึดประเทศไทยได้
(ไม่ได้หมายถึงเสื้อแดง หรือ รัฐบาล ทั้งนั้น)
ยังเชื่อว่า การถอนตัวของมาร ยังจะเกิดขึ้นโดยพระหัตถ์ของพระเจ้า
อธิษฐานในพระนามพระเยซูคริสตเจ้า อาเมน...
"เราก็ยังมีสิ่งที่เหมือนกัน มากกว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกันอยู่ดี"
ตอบลบชอบประโยคนี้...
พี่ว่า แค่คนเราคิดและสนใจความอยู่ด้วยกันได้มากกว่าการเอาชนะกัน แค่นี้ ความแตกแยก ก็คงลดลงเยอะแล้วล่ะ